OFOP na starcie polskiej Prezydencji
Stanowisko polskich organizacji pozarządowych na czas polskiej prezydencji w UE, przekazane mediom w dniu 29 czerwca 2011 r. Zapoznaj się również ze stanowiskiem OFOP-u "Przyszłość polityki spójności i funduszy europejskich to nie tylko sprawa Rządu" (poniżej wspólnego stanowiska).
Stanowisko polskich organizacji pozarządowych na czas polskiej prezydencji w UE, przekazane mediom w dniu 29 czerwca 2011 r. Zapoznaj się również ze stanowiskiem OFOP-u "Przyszłość polityki spójności i funduszy europejskich to nie tylko sprawa Rządu" (poniżej wspólnego stanowiska).
"(…) Prezydencja Rady stanowi odpowiednie narzędzie, by zwiększyć zaangażowanie na rzecz integracji europejskiej i sprawić, by aktywne obywatelstwo europejskie miało większe znaczenie na co dzień; uczynić organizacje społeczeństwa obywatelskiego i obywateli podmiotami i bezpośrednimi inicjatorami procesów politycznych, które – na różnych poziomach – mają określać przyszłość Unii Europejskiej oraz umocnić dialog obywatelski (…)"
Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie: "Organizacje społeczeństwa obywatelskiego a prezydencja Rady UE" (2010/C 354/09)
Pierwszego 2011 roku Polska obejmuje prezydencję w Radzie Unii Europejskiej, co oznacza, że przez pół roku będzie mówić w imieniu całej Wspólnoty.
Organizacje pozarządowe, jako ważny głos społeczeństwa obywatelskiego, uczestniczyły i nadal chcą uczestniczyć w dyskusjach i debatach podejmujących tematy istotne dla przyszłości Unii Europejskiej, które będą się odbywały w ramach polskiej prezydencji.Artykuł 11 Traktatu Lizbońskiego mówi o konieczności umacniania demokracji uczestniczącej, instytucjonalizacji dialogu z obywatelami oraz szerokich konsultacji społecznych w ramach opracowywania polityki wspólnotowej. Polskie organizacje pozarządowe oraz ich zrzeszenia będą starały się włączać w proces decyzyjny stosownie do swoich kompetencji i w miarę swoich możliwości. Pomimo ograniczonego uwzględnienia, lub często wręcz zlekceważenia, postulatów zgłaszanych przez organizacje pozarządowe w trakcie określania priorytetów polskiej prezydencji, zgłaszamy gotowość do współpracy przy tworzeniu i poszukiwaniu najlepszych dla całej Unii Europejskich rozwiązań w obszarach, w których nasze organizacje posiadają wiedzę i praktykę. Chcemy, aby podczas zaplanowanych w ramach polskiej prezydencji wydarzeń ekspercki głos i wieloletnie doświadczenie organizacji pozarządowych oraz nasze postulaty były słyszalne. Zależy nam przede wszystkim na tym, by tematy istotne z punktu widzenia całej Wspólnoty wniesione podczas poprzednich prezydencji, były kontynuowane także podczas polskiego przewodnictwa.
W imieniu organizacji:
Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych
Grupa Zagranica
Fundacja Greenpeace Polska
Fundacja Feminoteka
Wspólnota Robocza Związków Organizacji Socjalnych WRZOS
Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych stoi na stanowisku, że przyszłość polityki spójności i funduszy europejskich to nie tylko sprawa Rządu.
Od kilkunastu miesięcy w Unii Europejskiej toczy się dyskusja dotycząca przyszłości polityki spójności i funduszy europejskich na lata 2014-2020. Będzie to kolejny 7-letni okres budżetowy, w ramach którego każde państw członkowskich z jednej strony buduje wspólny budżet UE przez swój wkład, z drugiej zaś – może korzystać ze wspólnego finansowania.
W latach 2007-2014 Polska należała do największych beneficjentów funduszy europejskich, ponieważ otrzymała łączne dofinansowanie na kwotę ok. 67,3 mld euro, przy własnym rocznym wkładzie w wysokości ok. 3 mld euro.
Nie od dziś wiadomo, że na lata 2014-2020 kwoty te będą niższe. Jednak oprócz samej wysokości dofinansowania, ważne są cele, na jakie można przeznaczyć pieniądze, oraz formalności, jakim będą musiały podlegać projekty dofinansowane z Unii. Decyzje dotyczące tych kwestii zapadają znacznie wcześniej i wyżej, niż ustalanie kształtu programów operacyjnych.
Oprócz tego, jakie to będą decyzje, Federacja wskazuje, że ważne jest, jak będą one podejmowane: autorytarnie przez Rząd, czy w konsultacjach społecznych, z zaproszeniem do szerokiej dyskusji skierowanym nie tylko do instytucji publicznych, ale i do tych osób i środowisk, które później z funduszy będą korzystać, np. organizacji pozarządowych, ale także firm, czy uczelni.
Rok 2011 jest tym czasem, gdy przyspieszyła dyskusja nad okresem programowania 2014-2020. Federacja będzie zabiegać o zwiększenie roli organizacji pozarządowych zarówno w planowaniu, na co środki będą przeznaczane, jak i w ich wykorzystaniu.
Kalendarz prac przewiduje, że jeszcze w czerwcu pojawi się projekt budżetu, zaś po wakacjach projekty rozporządzeń Komisji Europejskiej dotyczące funduszy. Polski rząd postawił sobie za jeden z priorytetów prezydencji przyśpieszenie dyskusji nad kolejnym okresem programowania i doprowadzenie do zapadnięcia przynajmniej niektórych kierunkowych decyzji. Bardzo ważne jest, że Komisja przyjmuje za jedną z podstawowych zasad w dyskusjach zasadę partnerstwa, którą można streścić w słowach „nic o nas bez nas”. Oznacza to, że decyzje zapadają dopiero po rozmowach i konsultacjach z władzami poszczególnych państw członkowskich, ich samorządami, ale również obywatelami w różny sposób interesującymi się sprawami publicznymi. Komisja nie tylko sama w ten sposób działa, ale zachęca, czy wręcz wymusza takie partnerstwo w państwach członkowskich.
Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych chcąc realizować zasadę partnerstwa włączyła się już w dyskusje nad przyszłym okresem budżetowym, wysyłając do Komisji swoje uwagi do V raportu kohezyjnego, nad którym dyskusja trwała od połowy listopada 2010 do końca stycznia 2011. Kilka tygodni temu Komisja opublikowała podsumowanie tych konsultacji.
OFOP podkreśla wiodącą rolę trzech obszarów w programowaniu funduszy na lata 2014-2020 – partnerstwa, kapitału społecznego oraz reformy regulacji.
Warunkiem sine qua non polityki spójności jest mocniejsze wykorzystanie fundamentalnej zasady wspólnoty, jaką jest partnerstwo. Należy je rozumieć w czterech wymiarach: przygotowania, monitorowania, realizacji oraz oceny PS. Niewątpliwie wzmocnienia wymaga realny udział partnerów społeczno-ekonomicznych, rozumianych jako związki zawodowe, organizacje pracodawców, organizacje pozarządowe oraz środowiska naukowe już teraz, na etapie dyskusji o ogólnych założeniach polityki spójności, zasadach jej realizacji, planowanych obszarach interwencji oraz kwestiach proceduralnych.
Bazując na polskich doświadczeniach możemy stwierdzić, że obecnie partnerstwo traktowane jest jako kanał informacji. Brak wspólnej wizji partnerstwa wiąże się z szeregiem ryzyk, które mogą bardzo negatywnie wpływać na skuteczność partnerskich relacji oraz sposób ich postrzegania (i oceny) przez uczestników procesu, jak również w dalszej kolejności na wdrażanie polityki spójności. Stąd naszym zdaniem wynika potrzeba redefiniowania obecnie funkcjonującego modelu partnerstwa i wdrażanie partnerstwa jako przestrzeni debaty i negocjacji.
Działania edukacyjne, zarówno w każdym państwie członkowskim, jak i w kontekście całej Wspólnoty, powinny mieć jasno określone cele i być wewnętrznie spójne, przyczyniając się do rozwoju kapitału społecznego. Powinny być kierowane na uzyskanie efektu innowacyjności i konkurencyjności w gospodarce poprzez realny rozwój kapitału intelektualnego. W całej Wspólnocie Europejskiej oraz w każdym Państwie Członkowskim obszar edukacji musi mieć jasno sprecyzowane cele, wewnętrznie spójne, a przez co może być realny rozwój kapitału społecznego, kapitału intelektualnego.
Z kolei reforma regulacji to nie tylko zmiana procedur, lecz przede wszystkim zwiększenie możliwości aktywnego i rzeczywistego wpływu obywateli na decyzje podejmowane prze władze różnych szczebli. Reforma regulacji ma się przyczynić do mocniejszego wdrażania zasady partnerstwa, jednego z pryncypiów Unii Europejskiej.
Podpisz się pod Stanowiskiem organizacji pozarządowych w sprawie polskiej prezydencji !!