Spotkanie konsultacyjne w sprawie V raportu kohezyjnego
Po spotkaniu konsultacyjnym stanowiska Rządu RP w sprawie V raportu kohezyjnego
13 stycznia w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego odbyło się spotkanie poświęcone konsultacjom rządowego stanowiska odnośnie opublikowanego w grudniu V raportu kohezyjnego. Przedstawiony został roboczy projekt stanowiska, nad którym dyskutowano w gronie przedstawicieli resortów oraz partnerów ekonomiczno-społecznych. Na spotkaniu nie zabrakło OFOPu – federacja wypracowała własne stanowisko w sprawie raportu.
Po spotkaniu konsultacyjnym stanowiska Rządu RP w sprawie V raportu kohezyjnego
13 stycznia w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego odbyło się spotkanie poświęcone konsultacjom rządowego stanowiska odnośnie opublikowanego w grudniu V raportu kohezyjnego. Przedstawiony został roboczy projekt stanowiska, nad którym dyskutowano w gronie przedstawicieli resortów oraz partnerów ekonomiczno-społecznych. Na spotkaniu nie zabrakło OFOPu – federacja wypracowała własne stanowisko w sprawie raportu.
Dotychczasowe stanowisko Rządu RP jest bardzo zwięzłe, ogranicza się praktycznie do TAK lub NIE dla poszczególnych propozycji Komisji Europejskiej, lub też odwołuje się do tez zawartych w poprzednich tego rodzaju dokumentach. Nie znajdziemy w nim odniesień do zawartych w V raporcie kohezyjnym rekomendacji dotyczących wzmacniania partnerstwa.
Roboczy projekt stanowiska odwołuje się do następujących kwestii:
1) Zintegrowane programowanie strategiczne
Silne powiązanie Polityki Spójności ze strategią Europa 2020. Tak dla podejścia zintegrowanego, nie dla podejścia sektorowego. Rząd opowiada się za projektem Wspólnych Ram Strategicznych, opartych na Polityce Spójności, Wspólnej Polityce Rolnej i Wspólnej Polityce Rybna. Tak dla rozwiązań z zakresu wielo-funduszowości.
2) Koncentracja na priorytetach rozwojowych
Możliwie silna koncentracja PS na nadawaniu interwencji strategicznego kierunku rozwoju, tzn. jasnemu określeniu, jakie efekty w jakiej perspektywie ma ona przynieść. Priorytety powinny być wypracowane w wyniku negocjacji Komisja Europejska – państwa członkowskie – regiony.
3) Wzmocniona warunkowość strukturalna
Tak dla warunkowości, czyli uzależnienia dodatkowej alokacji od sukcesów w osiąganiu celów PS, nie dla obarczania PS odpowiedzialnością za zobowiązania innych polityk. Nie dla kar finansowych i uzależniania zwrotów poniesionych wydatków w zależności od rezultatów.
4) Udoskonalona ewaluacja
Rolą ewaluacji ma być wspieranie podejścia strategicznego PS. Ulepszenie systemu wskaźników, który powinien być jednolity i spójny. Wzmocnienie roli sprawozdawczości strategicznej, także śródokresowej i końcowej.
5) Zwiększony udział inżynierii finansowej
Tak dla rozszerzenia zakresu stosowania instrumentów inżynierii finansowej na wsparcie dla przedsiębiorstw oraz na EFS i Fundusz Spójności. Możliwość uzyskania wsparcia mieszanego (inżynieria + dotacja) dla młodych przedsiębiorców oraz przedsiębiorstw innowacyjnych.
6) Terytorialny wymiar governance
Miasta powinny móc korzystać z rozwiązań typu "Urban agenda" (wyodrębnione środki dla rozwoju miast w ramach krajowych/regionalnych Programów Operacyjnych oraz zwiększona rola władz miejskich w projektowaniu i wdrażaniu strategii rozwoju miast). Tak dla grantu globalnego dla miast, czyli wydzielenia środków dla konkretnych grup docelowych lub rozwój lokalny, proejktowany przez władze lokalne. Dalsze rozwijanie mechanizmów wsparcia rozwoju obszarów wiejskich. Tak dla koncentracji tematycznej poprzez ograniczenie liczby priorytetów (2-3).
7) Racjonalizacja systemu zarządzania i kontroli
Tak dla uproszczonych metod rozliczania wydatków oraz harmonizacji przepisów nt kwalifikowalności.
8) Architektura celów
Mechanizm dla regionów przejściowych stosowany wobec regionów przekraczających poziom 75% PKB. Należy rozważyć kwestię metod wsparcia ośrodków pełniących specyficzne funkcje, np. regionów stołecznych, o dużych dysproporcjach w rozwoju wewnątrz-regionalnym. Poziom alokacji dla EFS wynikiem negocjacji miedzy każdym państwem członkowskim a Komisją Europejską.
OFOP, we współpracy z organizacjiami członkowskimi oraz członkami komitetów monitorujących przygotował własne propozycje, które po dalszych konsultacjach trafią do Komisji Europejskiej.