Jak budować dialog społeczny w Polsce? Stanowisko OFOP

Wzmacnianie dialogu opartego na zasadzie partnerstwa jest ważnym elementem współczesnej demokracji. W Polsce budowane są jednak systemy dialogu obywatelskiego i społecznego niezależnie od siebie. Zarząd Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych w reakcji na plany powołania Rady Dialogu Społecznego wystosował uwagi do propozycji ustawy i przyjął poniższe stanowisko.

 

Wzmacnianie dialogu opartego na zasadzie partnerstwa jest ważnym elementem współczesnej demokracji. W Polsce budowane są jednak systemy dialogu obywatelskiego i społecznego niezależnie od siebie. Zarząd Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych w reakcji na plany powołania Rady Dialogu Społecznego wystosował uwagi do propozycji ustawy i przyjął poniższe stanowisko.

 

1. Zarząd Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych stoi na stanowisku, że usystematyzowany dialog oparty na zasadzie partnerstwa jest ważnym elementem współczesnej demokracji. Stanowisko to jest w znacznym stopniu popierane przez całe środowisko organizacji pozarządowych, co potwierdzają m.in. zapisy „Strategii rozwoju społeczeństwa obywatelskiego” przyjęte na IV Ogólnopolskim Forum Inicjatyw Pozarządowych w 2005 r. i potwierdzone w „Memorandum w sprawie wzmocnienia praw obywatelskich i wsparcia dla rozwoju społeczeństwa obywatelskiego”, które przyjęto po zorganizowanym przez OFOP w 2010 r. Kongresie Praw Obywatelskich.

2. W oparciu o dotychczasowe stanowiska Zarządu OFOP-u oraz doświadczenia organizacji (w tym także współpracę z tradycyjnymi partnerami społecznymi) w obszarze:

  • realizacji zasady partnerstwa w ramach funduszy europejskich, w tym tworzenia i funkcjonowania komitetów monitorujących i instytucji zbliżonych (komitetów sterujących, grup roboczych, zespołów itp.),
  • prac przedstawicieli OFOP-u w Europejskim Komitecie Ekonomiczno-Społecznym i w innych ciałach doradczych i konsultacyjnych (na poziomie rządowym i resortowym),
  • udziału w procesie stanowienia prawa, w tym w pracach nad kolejnymi nowelizacjami ustawy o działalności pożytku publicznego i funkcjonowaniem dialogu w obszarze obowiązywania ustawy postulujemy:

Wzmocnienie Rady Działalności Pożytku Publicznego jako ciała, gdzie wybrani reprezentanci sektora negocjują rozwiązania dotyczące pożytku publicznego. Konieczne jest zwiększenie kompetencji Rady i takie jej umocowanie, które pozwoli zachować równowagę pomiędzy różnymi obszarami działania organizacji (międzyresortowość);

Wypracowanie zasad reprezentacji, które w organizacjach pozarządowych powinny zostać oparte na doświadczeniach wyborów przedstawicieli organizacji do komitetów monitorujących;

Ujednolicenie systemu, tak by poszczególne instytucje i mechanizmy były wzajemnie komplementarne i skoordynowane. Zgodnie z ideą wielopoziomowego zarządzania konieczne jest prowadzenie symultanicznego dialogu na różnych poziomach organizacyjnych (od europejskiego po lokalny), ale też w różnych obszarach. Usystematyzowany dialog, dotyczący np. kwestii rynku pracy czy młodzieży, to ważny element całości, który jednak powinien być oparty na skoordynowanym systemie. Koordynacja powinna dotyczyć zarówno ciał dialogu (logiczny system, a nie gremia powoływane ad hoc do każdego problemu), jak i działań partnerów na różnych poziomach (taką rolę odgrywała w poprzednim okresie programowania Krajowa Sieć Tematyczna ds. Partnerstwa powołana przy GR SO). Na problemy te zwracała uwagę w swoich pracach Grupa robocza ds. społeczeństwa obywatelskiego przy Komitecie Koordynacyjnym Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia;

Stworzenie Rady Ekonomiczno-Społecznej jako ciała koordynującego wszelki dialog usystematyzowany, o silnym umocowaniu pomiędzy władzą wykonawczą a władzą ustawodawczą. Za niezasadne uznajemy wyraźnie rozdzielanie dialogu obywatelskiego i społecznego.

Pełne stanowisko znajduje się TUTAJ. Uwagi do projektu z dnia 7 kwietnia 2015 r. ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego znajdują się TUTAJ.